Ο χρόνιος πόνος πολλές φορές δημιουργείται λόγω υπερ ευαισθητοποίησης των ιστών που έχουν τραυματιστεί. Ο πόνος ή ο τραυματισμός που διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα προκαλεί υψηλή ευαισθησία και εγρήγορση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο πόνος ή η αίσθηση του πόνου παραμένει παρόλο που το αίτιο έχει εξαφανισθεί.
Όταν υπάρχει αυξημένη ευαισθητοποίηση ο ασθενής θα νιώσει αυξημένης έντασης πόνο με ένα μικρό ερέθισμα που υπο φυσιολογικές συνθήκες δεν θα προκαλούσε καμία αντίδραση.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι τραυματισμοί που δεν καταπολεμούνται άμεσα και ο πόνος παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να αποτυπωθεί νέος μηχανισμός πόνου στο κεντρικό νευρικό σύστημα και η αντίληψη του να είναι λανθασμένη ή υπερβολική.
Η αίσθηση του πόνου είναι πραγματική, ο ασθενής νιώθει ότι πονά υπερβολικά, αλλά τις περισσότερες φορές είναι απλά μια αυξημένη αντίδραση. Ο πόνος λειτουργεί προειδοποιητικά για να μας ενημερώσει ότι κάτι συμβαίνει στον οργανισμό μας και πρέπει να προσέξουμε. Αν παρομοιάσουμε τον πόνο με το συναγερμό του αυτοκινήτου τότε ένας οργανισμός που υποφέρει χρόνια και υπάρχει υπερ ευαισθητοποίηση θα συσχετιζόταν με έναν συναγερμό που θα ενεργοποιούταν από το φύσημα του αέρα η από κόσμο που απλά πλησιάζει χωρίς να το ακουμπάει.
Ολοένα και περισσότερες έρευνες υποστηρίζουν ότι τα αισθητήρια νεύρα που ενεργοποιούνται με την απλή αφή μεταλλάσσονται και αντί να δίδουν το αίσθημα της αφής , μεταφέρουν το αίσθημα του πόνου , το οποίο μπορεί να εξηγήσει την αυξημένη αίσθηση πόνου. Γενικότερα, όλες οι αισθήσεις ελέγχονται από τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό και είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε πως λειτουργεί ο πόνος και πως μπορούμε να απευαισθητοποιήσουμε τον κάθε οργανισμό για να απελευθερωθεί ο ασθενής από τον χρόνιο πόνο.